Ιερή κατήχηση(3)

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός στην Αγιά Σοφιά
(Κωνσταντινούπολις)


ΙΕΡΗ ΚΑΤΗΧΗΣΗ
ΤΗΣ
ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΗΤΟΙ
ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Υπό του
ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ

Μεταγλώττιση στην Νεοελληνική
Υπό
Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Δ. Δράγα, δφ, δθ, δθ.

Κεφάλαιον 10

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΡΩΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΑ ΜΑΣ

Διδασκαλία περί του Απολυτρωτικού Έργου του Σωτήρα μας  


1. Πόσες όψεις έχει το απολυτρωτικό έργο του Σωτήρα μας Χριστού το οποιο εκπλήρωσε με βάση το θεανθρώπινο (θεανδρικό) χαρακτήρα Του, δηλ. τον χαρακτήρα Του ως Μεσσία;
            Το απολυτρωτικό έργο του Σωτήρα μας είναι τριπλό: α) είναι το έργο του υπέρτατου Προφήτη, β) το έργο του Μεγάλου Αρχιερέα και γ) το έργο του Μεγάλου Βασιλιά.

A. Περι του Προφητικου Αξιωματος του Σωτηρα μας

§1. Ο Σωτήρας μας Ιησούς Χριστός ως ο υπέρτατος Προφήτης

2. Τι έκανε ο Σωτήρας μας ως ο υπέρτατος προφήτης;
            Ο Σωτήρας μας ως υπέρτατος Προφήτης, α) μας ανήγγειλε τις αιώνιες βουλές (αποφάσεις) του Θεού, μας δίδαξε την αληθινή πίστη, την αληθινή πνευματική λατρεία και τα έργα που μας σώζουν, β) τέλεσε θαυμάσια έργα με τεράστια σημασία και συνέπειες, και γ) μας προειδοποίησε για το τι θα συμβεί στο μέλλον, στην Εκκλησία Του και στα έθνη και στους χρόνους Του και στους μελλοντικούς χρόνους.

3. Γιατί λέγεται υπέρτατος Προφήτης ο Σωτήρας μας;
            Ο Σωτήρας μας λέγεται υπέρτατος Προφήτης α) διότι είναι περισσότερο από προφήτης, εφόσον είναι θεάνθρωπος, ως Υιός του Θεού, και η διδασκαλία Του προερχόταν από την ακένωτη σοφία του Θεού που είναι μέσα Του. Ο ίδιος ο Σωτήρας έλεγε: «η διδαχή Μου δεν είναι δική Μου, αλλά του Πατέρα Μου που με απέστειλε» (Ιωάν. 7:16), ή «ο λόγος Μου τον οποίο ακούτε δεν είναι δικός Μου αλλά του Πατέρα Μου που με απέστειλε» (Α Ιωάννου 2:27), ή «Εγώ μιλάω γι αυτό που έχω ακούσει πλησίον του Πατέρα Μου» (Ιωάν. 8:38), ή «η αλήθεια για την οποία έχω μιλήσει σε σας είναι εκείνη που έχω ακούσει πλησίον του Πατέρα Μου» (Ιωάνν. 8:40), ή «Εγώ από το Θεό βγήκα και ήρθα εδώ» (Ιωάν. 8, 42).

4. Ποιές είναι οι αλήθειες που αποκαλύφθηκαν από το Χριστό;
Οι αλήθειες που αποκαλύφθηκαν από το Σωτήρα Χριστό είναι οι εξής: ότι ο Θεός είναι τρισυπόστατος, Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα, ομοούσιος και αχώριστος (Ματθ. 3:27), ότι Αυτός και ο Πατήρ είναι εν (Ιωάν. 10:30), ότι ο Πατήρ είναι εντός Αυτού και Αυτός εντός του Πατρός (Ιωάν. 14:10), ότι όστις είδε Αυτόν είδε τον Πατέρα (Ιωάν. 14:9), ότι Αυτός είναι η οδός και η αλήθεια και η ζωή (Ιωάν, 14:6), ότι ο λόγος Του είναι η απόλυτη αλήθεια (Ιωάν. 17:17), ότι υπήρχε πριν από τον Αβραάμ, δηλ. προ πάντων των αιώνων (Ιωάν. 8:58), ότι Αυτός είναι το φως του κόσμου (Ιωάν. 8:12), η θύρα της ζωής (Ιωάν. 10:7,9), η πηγή του αγιασμού (Α Κορ. 1:30), ο δότης των αγαθών (Εβρ. 9:12, 13:21), ότι το Πνεύμα το Άγιο χορηγεί τα πάντα (Ιωάν. 14:17), ότι το Πνεύμα εκπορεύεται αιώνια από τον Πατέρα και πέμπεται από τον Υιό (Ιωάν. 14:26, 15:26, 16:7), ότι αν κανείς δεν γεννηθεί άνωθεν δεν έχει ζωή αιώνια (Ιωάν. 3:3), ότι η ψυχή είναι αθάνατη (Ματθ. 10:28), ότι όποιος βαπτίζεται εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος λαμβάνει την αιώνια ζωή (Ιωάν. 3:5), ότι όποιος τρωει το Σώμα Του και πίνει το Αίμα Του έχει ζωή αιώνια (Ιωάν. 6:54), ότι Αυτός είναι η αρχή της σοφίας και της γνώσεως (Κολ. 2:3), ότι όσοι έρχονται προς Αυτόν μπορούν να πιουν (Ιωάν. 7:37), ότι μας ελευθέρωσε από τη δουλεία της αμαρτίας και την τυραννίδα του διαβόλου και μας κατέστησε υιούς και κληρονόμους της αιώνιας βασιλείας Του (Ιάκ. 2:5), ότι είμαστε όλοι αδέλφια (Ματθ. 23:8), και ότι μόνο ο δεσμός της αδελφικής αγάπης μας συνδέει πάντοτε με την απόλυτη αγάπη του Θεού, ο οποίος είναι Πατέρας όλων των ανθρώπων (Ιωάν. 13:34-35, 15:9-10, Κολ. 3:14), και πολλές άλλες αλήθειες τις οποίες βρίσκουμε στις άγιες Γραφές που περιέχουν τη θεία διδασκαλία Του και η οποία είναι η τελειότατη αποκάλυψη του Θεού και η πηγή κάθε αλήθειας.

§2. Περί των έργων του Σωτήρα μας Χριστού

5. Ποιά είναι τα έργα του Χριστού;
            Τα έργα Του είναι η θεραπεία με μόνο το λόγο Του κάθε είδους ασθένειας και κάκωσης, η άφεση των αμαρτιών, η θεραπεία των ψυχών, η απέλαση των δαιμόνων, η υποταγή των στοιχείων της φύσης, η κατάργηση του κράτους του θανάτου και η ανάκληση στη ζωή των πεθαμένων.

§3. Περί των προρρήσεων του Σωτήρα μας Χριστού

6. Ποιες είναι οι προρρήσεις του Σωτήρα μας Χριστού;
            Οι προρρήσεις του Σωτήρα μας Χριστού είναι οι εξής: α) Προείπε για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και την καταστροφή του Ναού, για το βδέλυγμα της ερήμωσης της Ιουδαίας, και για την θεία τιμωρία του λαού των Ιουδαίων, β) Για το θάνατό Του, την τριήμερη ταφή Του, την Ανάσταση και την Ανάληψή Του, την αποστολή του Αγίου Πνεύματος, την παντοτινή παρουσία Του ανάμεσα στους Μαθητές Του. Για το κήρυγμα του Ευαγγελίου σε όλα τα έθνη και την αποδοχή Του και για το διωγμό των κηρύκων του Ευαγγελίου, για την επικράτηση της αλήθειας και την ίδρυση της Εκκλησίας Του, ενάντια στην οποία ούτε οι πύλες του Άδη δεν μπορούν να υπερισχύσουν, και για τον τελικό θρίαμβό της. Όλες οι προρρήσεις αυτές εκπληρώθηκαν σύμφωνα με τα όσα προείπαν.

§4. Περί της διαφοράς του προφητικού λόγου του Σωτήρα μας Χριστού
και του προφητικού λόγου των προφητών

7. Κατά τι διέφερε ο προφητικός λόγος του Σωτήρα μας από εκείνον των προφητών;
            α) Ο προφητικός λόγος του Σωτήρα μας διέφερε από τον προφητικό λόγο των προφητών κατά τούτο: ότι οι προφήτες έπαιρναν από το λόγο του Θεού , ο οποίος τους αποκάλυπτε το θείο Του θέλημα, ενώ ο Ιησούς ήταν Αυτός ο Λόγος του Θεού που έγινε άνθρωπος μέσα στον οποίο υπάρχει όλη η σοφία και η δύναμη του Θεού.
            β) Ο λόγος των προφητών είχε σαν περιεχόμενο όχι το λόγο το δικό τους αλλά το λόγο του Θεού. Ο λόγος όμως του Ιησού είχε σαν περιεχόμενο το λόγο της δικής Του αλήθειας. Γι αυτό και οι προφήτες κήρυτταν πίστη στο λόγο του Θεού, και όχι στους εαυτούς τους, ενώ ο Ιησούς κήρυττε πίστη στον εαυτόν Του και στους λόγους Του.
            γ) Οι προφήτες μίλησαν μια μονάχα φορά, ο Ιησούς όμως ο αιώνιος Προφήτης μιλάει συνεχώς στην Εκκλησία Του με τα όργανά Του τα οποία φωτίζει με το Πνεύμα Του και κηρύττει και αναπτύσσει τις θείες αλήθειες.

Β. Περι του Αρχιερατικου Αξιωματος του Σωτηρα μας

§1. Ο Σωτήρας μας Ιησούς Χριστός ως ο υπέρτατος Αρχιερέας

8. Τι έκαμε ο Σωτήρας μας ως ο Μέγας Αρχιερέας;
            Σαν Μέγας Αρχιερέας μας ο Σωτήρας μας πρόσφερε τον εαυτόν Του ως άμωμη προσφορά στο Θεό και Πατέρα και εξιλαστήρια θυσία. Έγινε θύτης και θύμα και εξιλασμός και ικανοποίηση της θείας δικαιοσύνης που είχε προσβληθεί από την αμαρτία των ανθρώπων με την παράβαση του θείου νόμου. Πήρε επάνω Του σαν αναμάρτητος αντιπρόσωπος του ανθρώπινου γένους ενώπιον του Θεού και Πατέρα όλη την τιμωρία την οποία άξιζε να πάρει σαν αμαρτωλός, και έχυσε επάνω στο σταυρό το τίμιο αίμα Του επικυρώνοντας την Καινή Διαθήκη.

§2. Περί της διαφοράς της Αρχιεροσύνης του Σωτήρα μας Χριστού
και της Αρχιεροσύνης του Ααρών.

9. Σε τι διαφέρει η Αρχιεροσύνη του Χριστού από εκείνη του Ααρών;
            Η Αρχιεροσύνη του Ιησού διέφερε από εκείνη του Ααρών τόσο όσο διαφέρει το σώμα από τη σκιά που σχηματίζεται από αυτό. Διότι η Αρχιεροσύνη του Ααρών ήταν τύπος και σκιά και επαγγελία της μέλλουσας Αρχιεροσύνης που θα ήταν αιώνια. Επίσης ο Ααρών και οι διάδοχοί του ήταν άνθρωποι που υπόκειντο σε ασθένεια και αμαρτία, γι αυτό και εισέρχονταν μόνο μια φορά το χρόνο στα Άγια των Αγίων για να προσφέρουν εξιλαστήρια θυσία για τις αμαρτίες του λαού και αυτό όχι ελεύθερα, αλλά αφού πρώτα πρόσφεραν εξιλαστήρια θυσία για τις δικές τους αμαρτίες. Η Αρχιεροσύνη όμως του Χριστού ήταν εκείνη που είχε από πριν προτυπωθεί και προαγγελθεί, η αιώνια και αληθινή Αρχιεροσύνη. Ο Χριστός ήταν, είναι και θα είναι ο αιώνιος Αρχιερέας των μελλόντων αγαθών, και το μέσον με το ποίο εκφράζεται είναι η μεγαλύτερη και τελειότερη σκηνή που δεν ήταν χειροποίητη, δηλ. όχι από αυτήν την κτίση. Επίσης, δεν ήταν το μέσον αυτό το αίμα τράγων και μόσχων, αλλά το ίδιο το αίμα Του με το οποίο εισήλθε για μια και μόνο φορά Στα Άγια των Αγίων επιτυγχάνοντας αιώνια λύτρωση» (Εβρ. 9:12). Δεν ήταν άνθρωπος περιβεβλημένος με ασθένεια, αλλά θεάνθρωπος και Υιός Θεού, απαύγασμα της δόξας Του και χαρακτήρας της υπόστασής Του, με αιώνια ύπαρξη, γεννημένος προ πάντων των αιώνων και παραμένοντας αιώνιος Αρχιερέας που προσφέρει συνεχώς και αιώνια το εαυτόν Του σαν θυσία υπέρ της ζωής και σωτηρίας του κόσμου με τους ιερούς λειτουργούς Του, τους οποίους εγκατάστησε στην Εκκλησία Του, διότι στη μυστική θυσία η οποία επιτελείται, Αυτός είναι ο «προσφέρων και προσφερόμενος, ο προσδεχόμενος και διαδιδόμενος».

Γ. Περι του Βασιλικου Αξιωματος του Σωτηρα μας

§1. Ο Σωτήρας μας Ιησούς Χριστός ως ο υπέρτατος Βασιλιάς

10. Τι έκαμε ο Σωτήρας μας ως ο μέγας και αιώνιος Βασιλιάς;
            Ο Σωτήρας μας σαν Βασιλιάς ίδρυσε επάνω στη Γη την Βασιλεία των Ουρανών αμέσως μετά την Ανάληψή Του, διότι εκάθησε στα δεξιά του Θεού Πατέρα και έλαβε από τον άναρχο Πατέρα Του την εξουσία στον Ουρανό και στη Γη. Η Βασιλεία Του στη Γη είναι η Εκκλησία Του, την οποία ίδρυσε και θεμελίωσε κατά την ημέρα της Πεντηκοστής καταπέμποντας το Πανάγιό Πνεύμα Του στους άγιους Μαθητές Του και Αποστόλους Του. Ο Ιησούς σαν Βασιλιάς έχει ιδρύσει αιώνια Βασιλεία και προνοεί για αυτήν, έχει καθορίσει τους όρους της, έχει σφραγίσει όραση και προφητεία, και έχει επίσης θέσει τέρμα σε θυσία και προσφορά (Δανιήλ 9). Ο ίδιος διοικεί, κυβερνάει και διευθύνει την Εκκλησία Του πάντοτε με τα ιερά όργανά Του, τους λειτουργούς της, και μεταδίδει αδιάλειπτα και πλουσιοπάροχα τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος για να την ενίσχυση, ανάπτυξη και εξάπλωσή της. Ο Σωτήρας μας σαν Βασιλιάς αγιάζει, παρηγορεί, διαφυλάττει, ανορθώνει και δοξάζει το λαό Του (Ιωάν. 15:26, Πράξ. 2:33-36). Σαν Βασιλιάς διατηρεί στην Βασιλεία Του την τάξη χορηγώντας στην Εκκλησία Του λειτουργούς. Σαν Βασιλιάς ο Ιησούς έδωσε νόμους στο λαό Του. Σαν Βασιλιάς προσκάλεσε τα έθνη και τους λαούς να πιστέψουν σ’ Αυτόν. Σαν Βασιλιάς ζήτησε υποταγή στις εντολές Του. Σαν Βασιλιάς ζήτησε επίσης τη θυσία και αυτής της ζωής των οπαδών Του για χάρη Του και για χάρη της Βασιλείας Του. Σαν Βασιλιάς πολεμάει ενάντια στην κακία και χορηγεί την ειρήνη στην αρετή. Ο Ιησούς σαν αιώνιος Βασιλιάς βασιλεύει στις καρδιές των πιστών.
            Για τη Βασιλεία του Θεού ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει τα εξής: «Και είπε ο άγγελος προς Αυτήν: Μη φοβού Μαριάμ, Βρήκες χάρη από το Θεό. Ιδού θα συλλάβεις στη γαστέρα Σου και θα γεννήσεις Υιό, και θα καλέσεις το Όνομά Του Ιησού. Αυτός θα είναι Μέγας και θα ονομασθεί Υιός του Υψίστου. Ο Κύριος ο Θεός θα δώσει σ’ Αυτόν το Θρόνο του Δαβίδ του Πατέρα Του και θα βασιλεύσει επάνω στον οίκο Ιακώβ στους αιώνες και η Βασιλεία Του δεν θα έχει τέλος» (Λουκ. 1:30-33). Και ο Ματθαίος που διηγείται την προσκύνηση των Μάγων λεει: «Που είναι ο γεννηθείς Βασιλιάς των Ιουδαίων» (Ματθ. 2:2); Και ο Ιωάννης αναφέρει την ιστορία, ότι τοποθετήθηκε ένας τίτλος επάνω στο Σταυρό στον οποίο αναφερόταν ο Ιησούς ως «Βασιλιάς των Ιουδαίων» (Ιωάν. 19:9).
            Ο Ιησούς ήταν Βασιλιάς και πριν από την Ανάληψή Του, διότι σαν Υιός του επουράνιου Βασιλιά είχε τη Βασιλεία Του στον Ουρανό. Αυτό το βεβαίωσε ο ίδιος ο Χριστός όταν τον ρώτησε ο Πιλάτος αν ήταν Βασιλιάς των Ιουδαίων. Ομολόγησε τότε ότι η Βασιλεία Του δεν είναι «εκ του κόσμου τούτου» (Ιωάν. 14:36).
              
Η έννοια της Βασιλείας του Χριστού

§1. Με ποια έννοια βασιλεύει ο Χριστός;
            Ο Ιησούς Χριστός Βασιλεύει με τις εξής έννοιες:
1) Βασιλεύει σαν Βασιλιάς πνευματικός (Ματθ. 20:28),
2) Ο Θρόνος Του είναι στα δεξιά του Θεού (Πράξ. 2:33),
3) Το σκήπτρο Του είναι πνευματικό (Ης. 53:1, Ψαλμ. 110:2),
4) Οι πολίτες της Βασιλείας Του είναι πνευματικοί άνθρωποι (Φιλ. 3:20, Εφ. 2:19),
5) Η διοίκηση είναι πνευματική (Ζαχ. 4:6-7),
6) Οι νόμοι είναι πνευματικοί (Ιωάν. 4:24),
7) Οι ευλογίες και οι ποινές είναι πνευματικές (Α Κορ. 5:4-11, Β Κορ. 10:4, Εφ. 1:3-8, Τιμ. 4:12 και Τιτ. 2:15),
            Ο Θρόνος του Ιησού στις Άγιες Γραφές παριστάνεται κάτω από τρεις διαφορετικές απόψεις που ανταποκρίνονται στις διάφορες σχέσεις τις οποίες έχει προς το λαό Του και προς τον κόσμο. Είναι, δηλαδή, Θρόνος χάριτος (Εβρ. 1:16), Θρόνος κρίσεως (Αποκ. 20:11-15) και Θρόνος δόξης (Αποκ. 4:2-5 και 5:6).